ارتباط اینترنتی پر سرعت بی­سیم لای­ فای

 اینترنتی با سرعت نور

لای­فای چیست؟

درست است که بر وزن وای­فای است و همان کار را هم انجام می­دهد، اما سرعتش بسیار بالاتر است.

چیزی حدود 10 برابر بیش­تر از پر سرعت­ترین اینترنت بی­سیم در دنیا.

راز این سرعت در نور است . در واقع در فناوری وای­فای، اطلاعات با امواج رادیویی جابه­جا می­شوند و

همین مسئله باعث می­شود تا حجم و سرعت بسیار محدود شود؛ همان چیزی که ما به آن می­گوییم

پهنای باند. اما در فناوری لای­فای، اطلاعات از طریق امواج نوری فروسرخ و فرابنفش جابه­جا می­شوند.

امواج نوری فروسرخ و فرابنفش جابه­جا می­شوند. امواج نوری که گاه مرئی و گاه نامرئی هستند و با

سرعتی باورنکردنی می­توانند اطلاعات را در حجم بالا و سرعتی فرابشری منتقل کنند.

لای­فای مخفف «لایت فیدلینی» (Light Fidelity) به معنای سرسپرده یا وابسته به نور است. نوری که

با روشن و خاموش­شدن بسیار سریع و در حد نانو ثانیه می تواند تبدیل به یک سیم نامرئی

برای انتقال اطلاعات شود.

با مجله خبری ایشومر همراه باشید :

ایران و کاربران اینترنتی­اش

طبق آخرین آمارهای رسمی، در ایران حدود 46 میلیون نفر از اینترنت استفاده می­کنند. با توجه به جمعیت

حدوداً هشتاد میلیون نفری ایران این رقم نشان می­دهد که تقریباً بیش از نیمی از جمعیت ایران کاربر اینترنت

هستند. چه رقم بالایی و چه بازار خوبی برای لای­فای است؛ به خصوص که کاربران اینترنت در ایران

مدت­هاست که تشنه­ی سرعت هستند و همیشه ازاینترنت لاک­پشتی می­نالند.

در حال حاضر کشور چین یکی از اولین کشورهایی است که خدمات لای­فای را به کاربران ارائه داده است.

اما با توجه به همه گیر شدن این پدیده در کشورهای منطقه و حجم بالای کاربران اینترنت در ایران،

شاید نورهای ایران هم به زودی اینترتی شوند.

مبتکر لای­فای

«هارالد هاس»، استاد دانشگاه «ادینبورو» در اسکاتلند ومبتکر آلمانی­ لای­فای است. او در یکی از

سخنرانی­هایش درباره­ی لای­فای می­گوید: «ایده­ی این فناوری زمانی به ذهنم رسید که با خودم گفتم،

چه می­شد اگر می­توانستیم داده­ها را با هر نوع نوری، انتقال دهیم.»

او در حال حاضر با تأسیس شرکت «پیور لای­فای» (pureLiFi) این فناوری را در اختیار مشتریانش قرار می­دهد

و البته هم­زمان در حال پژوهش بر روی آن نیز هست تا این فناوری روزبه­روز بیش­تر ارتقا پیدا کند.

نه چندان بی­عیب!

با این که سرعتی افسانه­ای دارد و با سرعت نور می­تواند فیلم و سریال و کتاب دانلود کند، اما چندان هم

بی­عیب و نقص نیست. یکی از معایب بزرگ این فناوری نصب پرهزینه و پیچیده­ی آن است.

مشکل بعدی اما برمی­گردد به اتصال این شبکه­ ی نوری به ابزارهای قابل حمل و بسیار محبوب کاربران اینترنت؛

یعنی گوشی موبایل و تبلت. در حال حاضر با هیچ کدام از این ابزارها نمی­توان به شبکه­ی لای­فای متصل شد.

امت این مشکل احتمالاً با نصب یک گیرنده بر روی این ابزارها حل خواهد شد.

اما یکی دیگر از مشکلات هم می­تواند برد کم امواج لای­فای باشد که فقط یک محدوده­ی کوتاه را در برمی­گیرد.

هرچند این مسئله می­تواند تا حدودی به نفع امنیت اینترنت باشد.

ارزان و ارزان و باز هم ارزان­تر!

در گذشته­ی نه چندان دور اینترنت هم مثل خیلی چیزهای دیگر یک دارایی لوکس بود. اما خیلی زود اینترنت

به همه­ی خانه­ها راه پیدا کرد و هر روز ارزان­تر از گذشته شد. حالا خدمات اینترنت با توجه به حجم استفاده­ی

کاربر و سرعت، قیمت­های بالا و پایینی دارد. در واقع برای داشتن یک اینترنت با سرعت معمولی باید هزینه کرد،

به خصوص در ایران، اما با لای­فای دیگر از این خبرها نیست.

شاید هزینه­ی برق به خاطر استفاده از لامپ­های ال­ای­دی مورد استفاده­ی لای­فای کمی بالا برود. اما هزینه­ی

اینترنت بسیار کم­تر از وای­فای تمام می­شود.

همین مزیت در کنار سرعت بالا و حجم انتقال نامحدود، می­تواند دهان هر کاربری را آب بیندازد.