عضو جدید بدن به نام مزانتر و معرفی عملکرد آن
دقیقه مطالعه
با مجله خبری ایشومر همراه باشید :
مزانتر (mesentery)
عضوی از سیستم گوارشی است که تا مدت‌ها به‌عنوان ساختار‌های لایه‌ای و جدا از هم
در علم پزشکی معرفی شده است. با این حال تحقیقات جدید نشان می‌دهند این ساختارها
در حقیقت تشکیل‌دهنده‌ی یک عضو واحد و دنباله‌دار در بدن انسان هستند.
اما وظیفه‌ی مزانتر چیست؟
مزانتر نوعی چین‌خوردگی در حفره‌ی شکمی است و وظیفه‌ی آن اتصال روده به دیواره‌ی شکم است.
به لطف وجود مزانتر، تمامی اعضا در کنار یکدیگر بدون حرکت قرار می‌گیرند.
اگرچه ساختار این عضو جدید برای دانشمندان شناخته‌شده به‌حساب می‌آید؛ اما عملکرد
آن هنوز به‌درستی مشخص نشده است. بنابراین تحقیق در این زمینه می‌تواند به درک
بهتر و یافتن راهکارهای درمانی مناسب برای بیماری‌های گوارشی کمک زیادی کند.
لئوناردو داوینچی و مزانتری
شاید یکی از اولین تعاریف از مزانتری را لئوناردو داوینچی ارائه داده باشد که البته توسط پزشکان
به دلیل ساختار تکه‌ای آن بی‌اهمیت جلوه داده می‌شد. با این حال در سال ۲۰۱۲ دکتر کافی با بررسی‌های میکروسکوپیک، ساختار یکپارچه‌ی مزانتر را به اثبات رساند.
با اضافه‌شدن یک عضو به دسته‌بندی ارگان‌های بدن، فرصت انجام تحقیقات بیشتر و خاص روی یک عضو از سیستم گوارشی به‌وجود می‌آید. در نتیجه می‌توان بیماری‌های دستگاه گوارش را از دید این عضو جدید بررسی و احتمالا راهکارهای درمانی ویژه‌تری پیدا کرد.
دکتر کلوین کفی
ما در این مقاله موفق به معرفی مزانتر به عنوان ارگان جدیدی در بدن انسان شده‌ایم. پیش از این علم پزشکی بر این باور بود که مزانتر یا روده‌بند به‌صورت تکه‌تکه و جدا از هم قرار دارد. با این حال ما در این مقاله مزانتر را به‌عنوان عضوی یکپارچه و ادامه‌دار معرفی می‌کنیم.
به لطف این تحقیقات، از سال گذشته‌ی تحصیلی، دانشجویان پزشکی هم مزانتر را به‌عنوان یک عضو بدن مورد مطالعه قرار می‌دهند. همچنین مرجع اصلی دانشجویان پزشکی، کتاب آناتومی گری هم در جدیدترین ویرایش خود از مزانتر به‌عنوان عضوی از بدن یاد می‌کند. در نتیجه دانشجویان پزشکی قادر به مطالعه‌ی نقش این عضو در ایجاد درد‌های شکمی خواهند بود.
دکتر کلوین کفی اضافه می‌کند:
ما ساختار و آناتومی این عضو را مشخص کرده‌ایم، مرحله‌ی بعد مربوط به کشف عملکرد مزانتر است. اگر عملکرد این عضو شناخته شود، می‌توان عملکرد های غیرطبیعی را شناسایی کرد و درنهایت می‌توان به پیداکردن راهکارهای درمانی مؤثرتر امید داشت.
بدین ترتیب حوزه‌ی دانشی ویژه‌ای حول مزانتر شکل خواهد گرفت.