مفاهیم نمادین نقوش سفال در دوران پیش از تاریخ در گرافیک امروز-نقش بز کوهی ( بخش اول)
دقیقه مطالعه
مفاهیم نمادین نقوش سفال در دوران پیش از تاریخ در گرافیک امروز
نقش بز کوهی ( بخش اول)
بز کوهی نماد رهایی ، آزادی ، معصومیت ، چالاکی و رب النوع ماه است.
همچنین ، نقش بز به عنوان نماد قدرت و باروری شناخته شده است.
هر قوم باستانی ، بز کوهی را مظهر یکی از عوامل سود بخش می دانسته است ،
مثلا در لرستان ، بز ؛ حیوان خورشید و گاهی نیز مظهری از فرشته باران بود ،
زیرا از زمان های کهن ، ماه با باران ، و خورشید با خشکی و گرما رابطه داشته است.
چون میان شاخ های خمیده بز کوهی و هلال ماه نیز رابطه ای وجود دارد ، از این رو مردم باستان عقیده داشتند
که شاخ های پر پیچ و خم بز کوهی در نزول باران موثر است.
انسانها در آن زمان بدون شک احتیاج به خدایان حمایت کننده داشتند و گاهی علاوه بر پرستش
این خدایان ، شی مورد علاقه یا حیوان منسوب به آن خدا را ستایش می کردند و بسیار دیده شده است
که از یک حیوان تنها یک عضو از اعضای بدنش را روی سفال نقاشی کرده اند ، مانند : بز کوهی
غالبا دم حیوان دراز وکشیده شده و شاخ ها نیز بدون تناسب پهن وبزرگ شده است.
بعد ها فقط به نمایش شاخ بز پرداخته شد، به این صورت که دایره ای بزرگ طرح می نمودند.
بز کوهی نیاز به گیاه دارد و کوه منبع رستنی ها و ماه نگهدار آن است. بنابراین ،
هر جا بز کوهی با آن چابکی خاص خود دیده شود نشان از آب و گیاه می دهد .
بز کوهی مظهر فراوانی و رب النوع روییدنی ها و در شاخ آن قدرت جادویی پنهان بود.
به همین مناسبت در دوران بعد ، فقط شاخ بز کوهی به عنوان سمبل روی ظروف دیده می شود.