سامورایی چابک سوار تندروترین قطار جهان با جدیدترین تکنولوژی

سال 1946 بهترین زمان برای افتتاح خط راه آهن سریع السیر رکورد شکن شین کانسن (Shinkansen) بود.
در آن سال توکیو میزبان مسابقات المپیک تابستانی بود و ژاپن از این فرصت برای
معرفی سریع‌ترین قطار مسافری جهان که به آن بولت ترن می‌گفتند به بهترین شکل استفاده کرد.
در سال 2020 پایتخت جزیره آفتاب تابان مجدداً میزبان مسابقات
المپیک تابستانی خواهد بود و به نظر می‌رسد باز هم این کشور آسیایی قصد
دارد در زمینه سرعت حرکت زمینی با ترن رکوردشکنی کند.

با مجله خبری ایشومر همراه باشید :

جدیدترین راه‌آهن و ترن مغناطیسی (Maglev)

ژاپن در سال گذشته در یک مسیر ریل گذاری شده در نزدیکی
کوه فوجی با دست یابی به سرعت 7/601 کیلومتر در ساعت لقب سریع‌ترین
قطار جهان را به چنگ آورد. ترن‌‌های مغناطیسی معروف به Maglev سال‌هاست
که با سرعت‌‌های پائین‌تر در شهر‌های شانگ‌های و چانگشای چین و همین‌
طور اینچئون (Incheon) کره جنوبی در حال حرکت و خدمت رسانی هستند.
حرکت آنها با تکیه بر یک میدان مغناطیسی بود که ترن را بالاتر از ریلی نگاه می‌دارد
تا اصطکاک به حداقل برسد در نتیجه امکان دست یابی به سرعت‌‌های بالاتر وجود دارد.

کوتاه کردن زمان سفر

خط راه آهن مغناطیسی Chuo Shinkansen ژاپن بین دو شهر توکیو و ناگویا که در جنوب آن قرار دارد،
برقرار شده و ترن می‌تواند این مسیر را در مدت ۴۰ دقیقه طی کند، یعنی
حتی سریع‌تر از زمان پرواز بین دو شهر و برنامه‌هایی برای توسعه این
خط آهن تا اوزاکا وجود دارد.

این ترن با دارا بودن ۱۶ ارابه قادر است هزار نفر مسافر را در طول یک مسیر
۲۵۶ کیلومتری جا به جا کند. آقای «تومو آکی» از مدیران شرکت راه آهن مرکزی
ژاپن می‌گوید که این شرکت از سال ۱۹۹۷ به این طرف مشغول انجام آزمایش روی
این تکنولوژی بوده و بنابراین بعد از گشایشاندر سال ۲۰۲۷ این فناوری طی
۳۰ سال مسیر ارتقاء و بهبودی را طی کرده است.

حال این سؤال پیش می‌آید که چرا توسعه و ساخت خط Maglev تا این میزان
به درازا انجامیده است؟ در جریان یکی از آزمایش‌ها که در سال ۱۹۹۷ انجام گرفت،
Maglev توانست به سرعت ۵۵۰ کیلومتر در ساعت دست پیدا کند، اما شرکت
راه آهن مرکزی احساس کرد که نیاز به انجام آزمایش‌‌های بیشتر برای ارتقاء ایمنی
بر اساس استاندارد‌های موجود و همین طور ارائه خدمت و سرویس با هزینه‌‌های
معقول‌تر دارد.
چشم بادامی‌ها از آن تاریخ به بعد همواره در جهت بهبود، اصلاح و
همینطور تشخیص راه‌هایی برای کاهش هزینه‌‌های عملیاتی، تعمیر نگهداری و
ساخت گام برداشته‌اند.
افراد زیادی وجود دارند که مایلند هر چه سریع‌تر از
سرویس Maglev استفاده کنند، اما نباید فراموش کرد که ساخت آن زمان‌بر و طولانی است.

نمادی از پیشرقت مهندسی

چطور می‌توان پیشرفت غیرمنتظره در زمینه قطار‌های سریع‌السیر را که
در سال ۲۰۲۰ و طی برگزاری مسابقات المپیک تابستانی خدمت رسانی
خواهند کرد با بولت ترن که در بازی‌‌های المپیک ۱۹۶۴ مورد استقاده قرار گرفتند، مقایسه کرد؟
حقیقت این است که هر دو مورد در واقع حرکت‌‌های سیاسی هستند.

اولین خط آهن سریع ژاپن که بین شهر‌های توکیو و اوزاکا ساخته شد
صرفاً به دلیل بهبود وضعیت حمل و نقل داخلی نبود بلکه فرصتی بود که
به جهان نشان داد ژاپن در زمینه مهندسی، توانایی‌هایی فراتر از کشور‌های
غربی داشته و این علیرغم نابودی کامل اقتصادی آن بعد از جنگ جهانی
دوم رخ داده بود، البته که دنیا نیز به خوبی متوجه این پیام شد.

فرانسه بلافاصله با ساخت و نصب خطوط راه آهن سریع TGV در سال‌‌های
دهه ۱۹۷۰ در واقع پا جای پای ژاپن گذاشت و در سال ۲۰۰۷ موفق به ثبت رکورد سرعت شد.
خط آهن اینترسیتی اکسپرس که کار خود را از سال ۱۹۸۵ شروع کرده،
هنوز بین شهر‌های مهم آلمان مشغول سرویس‌دهی بوده و جزء سریع‌ترین خطوط آهن جهان است.

برای ژاپن امروز نیاز به احیاء اعتبار پیشتاز بودن در زمینه حمل و نقل ریلی، اهمیت حیاتی دارد.
Maglev یا ترن مغناطیسی که امروزه رکورددار سرعت ریلی در جهان است،
بعد از برگزاری مسابقات المپیک تابستانی ۲۰۲۰ می‌تواند از نظر اقتصادی
ره‌آورد‌های زیادی برای ژاپن داشته باشد.
بنا به اظهار آقای «اسکچی» ژاپن قصد دارد این تکنولوژی را به آمریکا بفروشد.
یکی از مهمترین طرفداران این پروژه نخست وزیر ژاپن «شینزوآبه» است که پیشنهاد
ایجاد خط آهن بین دو شهر بوستن و نیویورک را با سرعت مشابه توکیو تا ناگویا مطرح کرده است.

نرم و ایمن

جدا از سرعت، ژاپن اعتبار بی‌عیب و نقصی در زمینه ایمنی برای خود
به وجود آورده، چون طی نزدیک به ۶ دهه خطوط راه آهن سراسری و سریع آن،
حتی یک مورد تصادف مرگبار را نیز تجربه نکرده است. مسافران ترن مغناطیسی
و همینطور ساکنان شهرهایی که در کنار ریل آن قرار دارند، هیچ‌گونه نارضایتی از
آلودگی صوتی آن نخواهند داشت، چرا که مقررات آلودگی صوتی در ژاپن بسیار سختگیرانه هستند.

حفاری واقعاو عمیق

ساخت Chuo Shinkansen زمان زیادی را طلب می‌کند و تونل‌‌های زیادی باید
حفر شوند چون به جای احداث خط آهن از مسیر‌های کوهستانی بخش عمد‌های از
ریل Maglev باید در اعماق زمین احداث شود. در سال ۲۰۰۱ قانونی در ژاپن به تصویب
رسید مبنی بر اینکه پیمانکارانی که به ساخت فضا‌های عمومی مشغول هستند،
چنانچه در عمق ۴۰ متری از سطح زمین اقدام به احداث هر بنایی کنند،
نیازی به خریداری زمین آن نیست و این قانون، کار را برای احداث کنندگان خط Maglev
به خصوص در ایجاد خطوط ریلی در زیر مناطق شهری توکیو و ناگویا آسان کرده است.

جالب است بدانيد ۸۵ درصد مسیر ترن مغناطیسی که از کنار کوه فوجی می‌گذرد،
در زیرزمین است و بنا به اظهار آقای سکچی پرداخت چنین هزینه‌ای برای
کسب چنین سرعتی، ناچیز است. وي معتقد است با تكميل خط Maglev انتظار
مي‌رود وضعیت اقتصادی ژاپن بهتر از شرایط فعلی آن شود، چون زمان انجام سفر و هزینه حمل و نقل
مسافران را بین شهر‌های مختلف کاهش خواهد داد.