جشن های ایرانی جشن سده راز ارمائیل پیدایش آتش جشن آتش

با مجله خبری ایشومر در جشن های ایرانی همراه باشید:
جشن سده – راز ارمائیل – پیدایش آتش – جشن آتش
ضحاک ماردوش پادشاه ظالم ایران زمین ، آشپزی داشت به نام ارمائیل که مامور بود هر روز دو جوان
را بکشد و از مغز آن ها خوراک دو مار شاه های ضحاک را فراهم کند.
پس از آن که فریدون بر ضحاک پیروز شد و خود بر تخت شاهی نشست تصمیم گرفت ارمائیل را مجازات کند و مجازات او
اعدام با طناب بود. .
هنگامی که می خواست ارمائیل را به دار بکشند ، با نامیدی گفت : ای فریدون مرا بکش ، اما بدان که من هر روز از هر
دو جوان یکی را رها کردم و مغز گوسفندی را به مارها دادم و بدان این افراد نجات یافته ،
در دماوند روستایی ساخته اند و در آن جا از راه دادمداری زندگی می کنند و بدان که بیش از این کاری از من
بر نمی آمد.
فریدون برای دانستن سخنان او به همراه وی عازم روستا شد. چون به آنجا رسیدند شب بود . ارمائیل خطاب به
اهالی روستا گفت ، هر یک از نجات یافتگان آتشی بی افکنند تا عده ی آنها مشخص شود.
سپس مشعل ها شعله ور شد و تعداد صد آتش فروزان آسمان روستا را همچون روز روشن کرد.
فریدون او را بخشید و آزاد کرد و فرمان داد آن ماجرا جشن اعلام گردد.
هوشنگ پیشدادی از پادشاهان باستانی ایران ، روزی به همراه ملا زمانش در دامنه ی کوهی به شکار مشغول بود.
ناگهان ماری از دور پدیدار شد و تمام افق را پوشانید.
هوشنگ سنگی برداشت تا مار را هلاک کند ، اما هنگامی که سنگ را پرتاب کرد مار گریخت وسنگ به صخره
برخورد کرد و ناگهان از این برخورد جرقه ای حاصل شد و آتشی پدید آمد.
هوشنگ و همراهانش آتش را نشانه ی کرم خداوند دانسته و گرد آن به جشن و پایکوبی بپرداختند. این چنین
بود که آتش روی زمین تولد یافت و از آن پس مردم به شکرانه نعمت آتش ، هر ساله این روز را جشن گرفتتند و
سده نامیدند.
از هزاران سال پیش ایرانیانان برای شکر گزاری به درگاه خداوند که به آنان نعمت آتش را اعطا کرده بود جشنی برپا
می کردند به نام سده.
این جشن در دهم بهمن ماه برگزار می شد.
البته هنوز در بعضی شهر ها ی ایران مانند : یزد و کرمان با شوری خاص برگزار می شود.
رسم است که یک روز قبل از آغاز جشن ، مردان به جمع آوری هیزم برای آتش و زنان به پخت و پز مشغول می شوند
و آش و نان سیر و آجیل تهیه می کنند.
روز جشن کسبه دکان ها را زودتر می بندند و مردم لباس های رنگارنگ می پوشند و در باغی بزرگ در اطراف شهر
جمع می شوند و هیزم های جمع آوری شده را روی هم می چینند.
آنگاه نزدیک به غروب آفتاب دو مغ با لباس های سفید در حالی که مشعلی روشن در دست دارند وارد می شوند ،
سه بار به رسم ادب گرد هیزم ها می چرخند و سپس آن را با مشعل هایشان که از آتشدان مقدس معبد روشن
شده به آتش می کشد.
مردم به رقص و پایکوبی می پردازند ، از روی آتش می پرند و می خوانند:
سده سده ی دهقانی
چهل کنده سوزانی
هنوز گویی زمستانی
در طول جشن اسب سواران و بازیگران دوره گرد مردم را با هنرنمایی هایشان سرگرم می کنند.
پس از خاموش شدن آتش ، دهقانان مشتی از خاکستر آن را برداشته بر زمین های زراعی خود می پاشند تا مایه ی
برکت خاک و فراوانی محصول شود.
جشن های ایرانی جشن یلدا تولد میترا و مسیح شب نشینی بلندترین شب سال
جشن های ایرانی جشن نوروز هرمزد روز پیروزی جمشید بر اهریمن