آشنایی با سبک های هنر مدرن _ امپرسیونیسم Impressionism
با مجله خبری ایشومر در آشنایی با سبک های هنر مدرن همراه باشید:
امپرسیونیسم Impressionism
دریافتگی یا امپرسیونیسم به جنبشی در هنر نقاشی گفته می شود که شامل گروه بزرگی از نگارگران آزاداندیش و نوآور فرانسه
در نیمهٔ دوم سده نوزدهم میلادی ظهور کرد و بهزودی جهانگیر و به عنوان مهم ترین تحول هنری قرن نوزدهم به شمار آمد.
در این شیوه هنرمند با کمک ضربات پیاپی و شکستهٔ قلمو و به کار بردن لختهرنگهای تجزیه شده و تابناک که
ارتعاش تشعشعات نور خورشید را در ذهن تداعی میکند، دریافت و برداشت مستقیم خود را از دیدههای زودگذر بهشکلی رؤیاگونه
به تصویر می کشد.
در روش دریافتگری، اصول مکتبی طراحی دقیق، سایهروشنکاری، ژرفانمایی فنی و ترکیببندی متعادل و معماری گونه
رعایت نمیشود.
امپرسیونیست ها گروه متشکلی نبودند که اصول و هدف های تعریف شده ای را دنبال کنند بلکه
جمعی از نقاشان بودند که دیدگاه مشترکشان آن ها را به هم پیوند می داد.
مونه ، مانه ، کامی پیسارو ، رنوار ، سیسلی و سزان چهره های اصلی این جنبش بودند.
این هنرمندان رویکردهای بسیار متفاوتی به امپرسیونیسم داشتند. مانه که به عنوان شخصیت ارشد
این جنبش نگریسته می شد ، هیچ گاه در نمایشگاه گروهی امپرسیونیت ها شرکت نکرد.
طبق گزارش مجله خبری ایشومر ، امپرسیونیست ها آموزه ها و میثاق های هنر آکادمیک را به چالش گرفتند و در برابر اصل بنیادین
رمانتیسم ، که هنر باید انتقال دهنده و بازتابنده هیجان های احساسی و عاطفی هنرمند باشد، شوریدند.
آن ها به ثبت عینی زندگی واقعی و طبیعت علاقه مند بودندو می کوشیدند دریافت یا « امپرسیون » بصری آنی
از یک صحنه را بر تابلو ثبت کنند.
منظره ، مهم ترین نقش مایه امپرسیونیست ها به شمار می آید ،
ولی آن ها سوژه های زیاد دیگری را نیز بر تابلو آوردند.
دگا از مسابقه اسبدوانی و صحنه های رقص باله تابلوهایی کشید و رنوار به خاطر نقاشی هایشان از زنان زیبا و
کودکان شهرت یافت.
هنر عکاسی . پژوهش های علمی درباره رنگ و نور امپرسیونیست ها را بر آن داشتند که
زندگی و طبیعت را با نگاهی تازه و بی واسطه دانستنی های قبلی بنگرند.
آن ها برای آن که تاثیرات نور بر سطوح مختلف ، به ویژه در هوای آزاد ، را بربایند و بر تابلوی خود ثبت کنند ، نقاشی را
متحول ساختند و از رنگ های روشن و حرکت های سردستی قلم مو بهره گرفتند.
امپرسیونیسم تاثیرات سترگی بر جنبش های هنری بعد از خود داشت.
برای مثال : نئوامپرسیونیست ها کوشیدند که اصول بصری امپرسیونیسم را بر مبنایی علمی قرار دهند و
پست امپرسیونیست ها آغازگر سلسله حرکت هایی بودند که هدف اصلی شان آزاد ساختن رنگ و خط از کارکرد
بازنمودی صرف بود.
آن ها می خواستند به ارزش های عاطفی و نمادینی بازگردند که امپرسیونیست ها به خاطر تمرکز بر تاثیرات آنی و
صحنه های گذرا زیر پا نهاده بودند.