آشنایی با سبک های هنر مدرن _کوبیسم Cubism

با مجله خبری ایشومر در طراحی و سبک های هنر مدرن همراه باشید:

کوبیسم Cubism

کوبیسم جنبشی بزرگ در نقاشی و تا حد محدودتری در مجسمه سازی – قرن بیستم است که یکی

از نقاط عطف هنر غرب به شمار می آید.

کوبیسم که ابداع کنندگان آن پیکاسو و براک بودند به گونه ای ریشه ای از مفهوم هنر به عنوان

بازنمایی طبیعت – که از رنسانس به این سوبر نقاشی و مجسمه سازی غرب سلطه داشت –

روی گرداند و هدف خود را بر آن قرار دادکه اجسام و احجام را، بی آن که از شگردهای سه بعد نمایی استفاده کند،

بر سطحی دوبعدی به تصویر درآورد.

نقاشان کوبیست ، تا آن جا که اشیاء واقعی راباز می نمایاندند، بر نمودهای ظاهری آن هادر مکان و زمانی خاص

تاکید نمی کردند، بلکه می کوشیدند با بهره گیری از خرد وشناخت خود جنبه هایی نادیدنی از پدیدارهای مختلف را

به نمایش در آوردند.

برای این منظور، وجوه مختلفی از یک شیء به سطوح مختلف هندسی تجریه می شدو سپس از دیدگاه های مختلفی

ترکیب مجدد می یافت.

کوبیسم از این منظر مدعی رئالیسم بود، منتها نه رئالیسم بصری و امپرسیونیستی بلکه رئالیسم مفهومی.

مجسمه های آفریقایی و تابلوهای متاخرسزان مهمترین منابع تاثیر گذار در پیدایش کوبیسم بودند و تابلوی

دوشیزگان آوینیون پیکاسو در سال 1907 منادی این حرکت پنداشته شد.

اصطلاح کوبیسم ( یا مکعب گرایی ) را ابتدا لویی وسل ، منتقد فرانسوی ، هنگام نگارش نقدی درباره یکی از

نمایشگاه های براک در سال 1908 به گونه ای تمسخر آمیز به کار برد، ولی مقبول خود هنرمندان واقع شد.

کوبیسم به دو مرحله تحلیلی ( 1910- 1912 ) و ترکیبی ( 1912 – 1914 )

تقسیم می شود.

در مرحله ترکیبی خوان گریس از اهمیتی هم تر از پیکاسو و براک ، که با جنگ جهانی اول پایان یافت ، جنبشی خلاق و

مکتبی زایا را به وجود آورد که به پیدایش حرکت ها و سبک های بسیار زیادی در قرن بیستم منتهی گردید

که از آن جمله فوتوریسم ، اورفیسم ، بوریسم و وروتیسیسم در خور ذکرند.