آشنایی با بیماری،صدا بیزاری یا سندرم حساسیت به صدا ( میزوفونیا Misophonia )

اختلالی عصبی است

که فرد مبتلا به آن با شنیدن بعضی صداهای خاص ، دچار احساسات منفی شدیدی ، مانند :

فریاد زدن ، خشم و عصبانیت ، گریختن ، تنفر ، انزجار ، وحشت و حتی فکر  اقدام به خودکشی

می شود.

این صداها می توانند آرام و یا بلند باشند.

مبتلایان به این بیماری معمولا با شنیدن صداهای

( بیشتر صداهای ایجاد شده از دهان )

مانند :

تنفس ، خرو پف ، خورناس ، خمیازه ، جویدن یخ خورد شده ، جویدن ناخن ، جویدن آدامس ، صاف کردن گلو ، هورت کشیدن ،

خنده ، گریه ، فین فین کردن مداوم ، تایپ کردن  و یا تق تق مداوم ، دچار عصبانیت شده  و میل شدیدی به ترک محیط

پیدا می کنند.

با مجله خبری ایشومر همراه باشید :

هر فرد به دسته خاصی از این محرک ها حساسیت نشان می دهد و نسبت میزان حساسیت فرد به هر کدام از محرک ها

متفاوت است .

اختلال این سندرم می تواند ژنتیکی باشد و علت آن ، اختلال در عملکرد قشر سینگولیت و انسیولار مغزی است.

این بیماری معمولا قبل از بلوغ جنسی ، بین سنین 9 تا 13 سال اتفاق می افتد و بروز آن در دختران بیشتر از پسران است.

محققان معتقدند که

نفرت از صدا ، به خود صداها مربوط نمی شود بلکه می تواند ،

ناشی از خاطراتی باشد که در کودکی برای فرد اتفاق افتاده است.

و معمولا تحریک اولیه این بیماری ، توسط یکی از اعضای نزذیک در خانواده اتفاق می افتد.

برای  این بیماری تا به امروز ، درمان خاصی پیدا نشده ولی  تغییر در سبک زندگی :  با ورزش ،

داشتن خواب کافی و کنترل استرس و همچنین استفاده از گوشی های عایق صدا  ، گوش دادن به موسیقی

با نویز سفید و همچنین خوردن در تنهایی می تواند ، برای مواجه با این بیماری موثر باشد.