جشن های ایرانی جشن یلدا تولد میترا و مسیح شب نشینی بلندترین شب سال

با مجله خبری ایشومر در جشن های ایرانی همراه باشید:

جشن یلدا  ، تولد میترا و مسیح ، شب نشینی بلندترین شب سال

ایرانیان باستان معتقد بودند خدای دوستی و وفا داری در بلندترین ترین شب سال تولد یافته است.

مهر دوستی و مهر پرستی از ویژگی های اقوام ایرانی بود.

همچنین پرستش مهر در سراسر دنیای باستان مرسوم و متداول و چنان گسترده بود که پس از رواج مسیحیت در

رم هم بسیاری از آداب و سنن آن در میان مردم به جا ماند.

حتی شب تولد حضرت عیسی مسیح را مصادف با تولد مهر قرار دادند.

پس از شب یلدا ، روزها آرام آرام بلند می شود و روشنایی که از نشانه های اهورا مزدا ونیکی به شمار می آید

بر تاریکی که نشانه ی اهریمن و بدی است پیروز می شود.

ایرانیان این شب طولانی را با دوستان و اقوام خود گرد آتش جمع می شدند و بیدار می ماندند و تمام شب را

به جشن و شادی می گذراندند تا اهریمن پلید از درازی شب و سیاهی آن برای آسیب رساندن به آنان استفاده نکند.

هنوز پس از گذشت سالیان دراز این جشن کهن در سراسر ایران رونق خود را حفظ کرده است.

در شب یلدا خانواده ها دور هم جمع می شوند

و با خوردن آجیل و شیرینی ، هندوانه و انار شب چره ای برپا و این شب طولانی را سپری می کنند.

شب چره شامل میوه هایی است که در تابستان خشک میکنند تا در شب نشینی های زمستان استفاده شود .

مانند: قیسی ، تخمه ، بادام و …

از رسوم مشهور این جشن ، گرفتن فال حافظ است ،

به این ترتیب که هر یک از اعضای میهمانی در دل نیتی می کند و بزرگ ترین فرد جمع غزلی را انتخاب کرده و

می خواند ، تا هرکس بنا بر خواستهی قلبی خود پاسخی مناسب حالش از زبان حافظ شیرین زبان بشنود.

در بعضی نقاط ایران رسم است که به خانه نوعروسان خوانچه هایی – خوانچه سینی های بزرگ چوبی و مسطح

است که به وسیله افراد بر روی سر حمل می شود – که روی آنها لباس و پارچه نبریده و خوراکی چیده اند به

عنوان هدیه می فرستند.